Het is 20 maart 2008. Het Groninger Dispuut der Planologen Ekistics ziet het eerste levenslicht. Nog geen maand ervoor kwam het half serieus ter sprake. Moe en vol filosofische gedachten zaten we in de kroeg na te praten over het tentamen planning theory. We zouden het wel gehaald hebben, maar wát was dít vak een eye opener. Vol van de vers opgedane ideeën discussieerden we onder het genot van een biertje over alles wat los en vast zat in de Nederlandse ruimtelijke ordening, welke zaken eigenlijk belachelijk waren dat ze zo werkten, en vooral: welke filosofische inzichten we zouden aanwenden om de Nederlandse ruimtelijke planning anders vorm te geven. Biertjes en filosofische ideeën gingen gebroederlijk over tafel en voor we het wisten ging de volgende dag ten koste van deze vruchtbare avond en nacht. Dat we dat niet eerder hadden gedaan! Ja, tot laat bier drinken natuurlijk wel, maar waarom alleen vakinhoudelijke discussies in de collegebanken? En zoals wel vaker met goede ideeën, kwam het idee om een Groninger Dispuut der Planologen op te richten ’s nachts na enkele alcoholische versnaperingen.
Twee nachtelijke sessies later was het zover. We hadden een naam: Ekistics, vastgelegd in statuten. We konden nu echt van start. Heimelijk werden de eerste 3 brieven verstuurd om geschikte leden te werven. Omdat de ontvangers geen idee hadden van het bestaan van dit dispuut, kwamen ze verrast, nieuwsgierig en vol spanning naar de inhuldiging. Na 5 jaar heeft Ekistics 23 leden en is veel bereikt: een stuk of 50 dispuutsavonden, met vruchtbare discussies na een heerlijke maaltijd en altijd onder het genot van een drankje; een reis naar Hamburg; een reis naar Newcastle; een high tea met Patsy Healey; twee ruimtelijke verkiezingsdebatten; etc. etc. En ter gelegenheid van dit eerste lustrum gaat het dispuut wederom op reis. En ditmaal zijn het niet de jonge leden die in spanning afwachten wat er gaat gebeuren, want die staan aan het roer. Het is de oude garde die, als een kind dat op schoolreisje gaat, vol verwachting uitkijkt naar wat ons komend weekend te wachten staat. Kortom, het initiatief en de regie ligt inmiddels een generatie verder en zo hoort het ook. Ekistics leeft!